🔞 Onyo: Hadithi hii ina maudhui ya watu wazima. Inafaa kwa wasomaji waliotimiza umri wa miaka 18 Zawadi Sehemu ya 3

27th Jul, 2025 Views 72

Simulizi za john
0789 824 178
1000

Nikasema, “Neema, ninaogopa! Siwezi kufanyiwa hivyo, tutakufa!” Neema akasema, “Sasa tutafanyaje? Tunakwepaje hapa?” Akasema, “Nawasikitikia wazazi wangu kwa kunileta huku.” Nikasema, “Unajua mbio, Neema? Unaweza kukimbia kwa kasi?” Neema akasema, “Ndiyo, naweza.” Nikasema, “Basi tukimbie!” Akasema, “Lakini tupo ndani ya msitu, tutaenda wapi?” Nikasema, “Ndiyo tukimbie, bora tukaliwe na wanyama kuliko ukatili huu. Mimi nakimbia, kama hutaki, baki, lakini sitaki kuwa kilema!” Neema akasema, “Tukimbie wote, hata mimi sibaki.”
Tukahesabu, “Moja, mbili, tatu!” Tukaanza mbio kuelekea msituni ambapo tulikuwa tunaokota kuni. Sio sisi pekee, wasichana wengine watatu waliunga mkono, tukakimbia kwa kasi, mifuko ikigonga migongoni. Giza lilikuwa limetanda, lakini macho yetu yalizoea, tukawa tunaona njia. Wale wabibi walituma viongozi kutukimbiza, lakini hatukujali, tukakimbia sana hadi tukafika kwenye mto mkubwa. Hakukuwa na njia nyingine isipokuwa kuvuka mto huo. Nikasema, “Mungu wangu, tusaidie! Neema, tunafanyaje?” Tukiwa tunajiuliza, tukasikia watu wakikimbia nyuma yetu, wakisema, “Wameenda huku, tuwafate!” Walikuwa wanaume—sijawahi kuwaona hapo, lakini kumbe walikuwepo.
Wasichana wengine waliovuka walisema, “Turukeni pamoja, tusaidiane kuogelea! Sisi tunaweza, tukiruka mto, tumeshinda!” Wakasema, “Sawa!” Tukaangalia nyuma, wale wanaume walitutambua, wakisema, “Mnaenda wapi? Mkiingia mtoni, hamtoki wazima—kuna mamba, na mto huu ni wa maajabu, mtapotea! Rudini mkamalize unyago, hizi ni mila zetu, mkikataa, mtaleta mikosi jamii.” Wasichana watatu waliogopa wakawarudi, lakini sisi watano tulibaki. Tukashikana mikono, nikasema, “Bora nife!” Tukaruka majini, tukadumbukia kwa kuwa tulikuwa juu ya muinuko, maji yakiwa chini kama bondeni.
Mungu aliye wa ajabu, mto huo ulikuwa hauna maji mengi siku hiyo. Tulivodumbukia, tukaibuka, tukaitana, “Tupo wote?” Tukaogelea hadi nchi kavu. Mbali, kulianza kupambazuka. Tuliendelea kukimbia bila kujua uelekeo, na kitenge tu mwilini, uchi wa ndani. Hatimaye jua lilipopambazuka, tulikuwa mbali sana na pale tulipotoka, lakini hakukuwa na dalili za makazi. Tuliendelea mbele, tumechoka sana, tukatembea hadi jua likawa juu kabisa, karibu saa sita mchana. Tukaona mlima mbele yetu. Tukashauriana kupanda mlima huo, kwani hakukuwa na njia nyingine isipokuwa kurudi nyuma, ambayo hatukutaka.
Tulianza kupanda mlima, mvua ikaanza kunyesha, lakini hatukukata tamaa. Tulipofika juu, tukaona bahari! Nikasema, “Hii si bahari? Tupo wapi sasa? Mungu tusaidie!” Tulikaa chini, tukaanza kulia sana, kila mmoja akilalamikia wazazi wake. Nilimkumbuka mama na bibi yangu mzaa mama, nikalia sana. Hatimaye tukanyamaza, tukakaa chini ya mti, mvua ikakoma, jua likawaka. Baridi ilikuwa kali, tukajikunyata, tukalala usingizi wa uchovu.
Tulistuka usiku, njaa zikiuma. Tukakubaliana kulala hapo, tukishuka mlima asubuhi ili kutafuta njia. Matumbo yakiwaumia, miguu ikiwaumia, tukalala. Nikiwa usingizini, nikahisi kitu kinanilamba usoni. Nikastuka, nikakuta ni ndama ananilamba! Alipokuwa busy, nilipiga kelele, na kumekucha. Neema na wengine walistuka, tukasikia kengele za ng’ombe machungoni. Neema akasema, “Mnaskia? Tumtafute mchunga ng’ombe atuoneshe njia!”
Tukamtafuta, tukamkuta kijana mwenye umri wa miaka kama 17 au 18. Alipotuona, alistuka, akasema, “Mnafanya nini hapa? Mbona mko hivyo? Au ni wachawi?” Tulikuwa tumechorwa na rangi nyeupe. Neema akasema, “Tulitekwa, tumemtoroka mtekaji. Tunaomba utusaidie kutuonesha njia, tumepotea.” Yule kijana akasema, “Nikiwaonesha, mtanipa nini?” Neema akasema, “Utachotaka, tutakupa.” Akasema, “Nataka nilale na wewe, kisha nitawaonesha njia.” Tulistuka. Nikasema, “Kama hutaki, mtakaa hapa, mталиwa na simba!” Neema akasema, “Hilo tu?” Akasema, “Ndiyo.” Akasema, “Sawa, nilale.”
Yule kijana, bila haya, akavua nguo zake, akamudu Neema. Nikasema, “Neema, acha!” Akasema, “Usijali, tunatakiwa kuondoka hapa.” Neema, ambaye alikuwa bikra, alilazwa chini, kitenge kikisogezwa. Yule kijana akalazimisha, Neema akalia na kupiga kelele. Alimudu hadi akaridhika. Sisi wote tulihuzunika; mimi nililia, kwani Neema alikuwa rafiki yangu sana. Alipomaliza, akasema, “Sasa, aje mwingine? Mpo wazuri sana!” Neema akasimama, akasema, “Usinitanie! Makubaliano yetu yalikuwa mimi tu. Waache wenzangu, tuoneshe njia haraka!” Yule kijana akacheka, akavaa, akasema, “Twendeni.”
Tulipita upande wa pili wa mlima, tukashuka, tukagundua chini kuna ufukwe, sio bahari moja kwa moja. Akasema, “Fuateni upande huu wa ufukwe, mtakutana na hoteli. Kuna barabara, mkiiifuata, mtakuta mji. Mtajua cha kufanya.” Tukasema, “Sawa.” Akasema, “Mje mnitembelee, nimekupenda sana wewe,” akimwonyesha Neema. Neema hakumjibu, wala hatukumuuliza jina. Yeye alirudi mlimani, sisi tukafuata ufukwe.
Tulitembea hadi mchana, njaa zikiuma. Tulifika kwenye hoteli tukiwa tumechoka sana. Tukaamua kuogelea kidogo majini, tukiwa na vitenge vyetu. Mara polisi sita wakatukamata… Itaendelea
Sehemu ya 4
Tulikamatwa na vitenge vyetu, tukakokotwa hadi hotelini kwa nyuma. Polisi wakasema, “Nyinyi ni kina nani? Kwa nini mnaogelea kwenye ufukwe wa watu? Nguo zenu ziko wapi?” Nilikuwa kimya, kwani sikuwa muongeaji sana. Tupo tukitetemeka. Neema akasema, “Mimi naitwa Neema, na hawa ni rafiki zangu.” Polisi mmoja akasema, “Mmetokea wapi?” Neema akalia, akasema, “Tumetokea mlimani huko, lakini sisi ni wakazi wa Mtwara.” Akasema, “Hapa mmefikaje?” Neema akasema, “Tulikamatwa na watu tusiojua, wakatuteka msituni, tukafanikiwa kutoroka.” Wakasema, “Mnawatambua hao watu?” Tukasema, “Hapana, walikuwa wamevaa vitambaa usoni na kofia.” Tukaanza kulia wote.
Polisi wakasema, “Subirini kwanza.” Walitoka nje, tukabaki kwenye kichumba kidogo. Neema akasema, “Tunayotakiwa ni kuwahurumisha ili tuachiwe.” Nikasema, “Kwa nini tusiseme ukweli ili ukeketaji ukomeshwe kwa wenzetu?” Neema akasema, “Utawasema wazazi wetu ndio waliotupeleka tukatekwe? Zawadi, tulia, nitamaliza hii. Naiga muvi za utekaji, usijali.” Polisi walirudi na mama mmoja wa makamu, mzungu mweupe, mnene, mwenye tumbo kubwa. Akasema, “Mnasemaje?” Neema akaelezea kama hapo awali. Yule mama akasema, “Poleni sana, wanangu.” Tukasema, “Asante sana.”
Akasema, “Kwa hivyo, kwenu hamjui, lakini?” Tukasema, “Ndiyo, lakini tunaogopa kurudi, kwani walitishia kuua wazazi wetu.” Yule mama akasema, “Mnahisi walitaka nini kwenu?” Neema akasema, “Sijui, walituteka msituni kabla hawajasema nia yao, tukatoroka.” Yule mama akasema, “Sawa, sasa mtafanya nini? Mnataka kwenda wapi?” Neema akasema, “Hapa ni wapi?” Akasema, “Mbali sana na kwenu.” Neema akasema, “Tukiondoka Mtwara kabisa, tukaenda kufanya kazi mkoa mwingine, hata Dar, mtakuwa mmetusaidia sana, mama.” Nilistuka—kufanya kazi tena? Kazi gani?
Yule mama akasema, “Mpo tayari?” Tukasema, “Ndiyo.” Akasema, “Isije mkawa wezi, nikawasaidia nikakosea!” Neema akapiga magoti, sisi tukafuata, tukamuomba sana. Akakubali, akasema, “Sawa, nitawasaidia.” Tulishukuru. Alitupatia chakula kwenye chumba hicho, akatupa nguo kubwa kubwa, zisizo za mtu mmoja. Tulivaa, akauliza majina yetu, tukamtajia. Akasema, “Ngoja nifanye mawasiliano, kisha nitawaambia.”
Usiku ulifika, tukapewa chakula, tukapelekwa kwenye chumba kimoja, tukalala wote kwenye kitanda kimoja, tukajipanga kama magunia. Tulishukuru kwani hatukulala msituni. Kulikucha, tuliamshwa kufanya usafi wa hoteli—tukaokota chupa, uchafu, tukasafisha mabwawa na vyoo. Tukapewa chai ya rangi na mkate, kila mtu slesi moja. Baada ya hapo, akasema, “Safari inaanza sasa. Kaogeni, mvae nguo zenu, twendeni.” Tulioga, tukavaa magauni yetu, akatupa jebo jebo, akatupakiza kwenye Pajero yake kubwa. Kijana mmoja aliendesha, yeye akiwa pembeni.
Njiani, yule mama alikuwa akinunua vyakula, anakula na dereva, sisi kama hatupo. Saa kumi, tuliingia Dar. Tulienda hadi kwenye nyumba moja, tukakuta wamama watano. Mama aliyetuleta—jina lake hatukulijua—akasema, “Haya, nimefika. Kila mtu achague wake.” Wamama wanne walichagua Neema na wengine haraka, nikabaki mimi pekee. Nikajiuliza, “Kwa nini sifai kama wenzangu?” Mama mmoja alibaki, wenzake wakamcheka, wakisema, “Chukua huyo!” Akasema, “Tutawezana kweli na huyu?” Wakasema, “Hana shida, anaonekana sawa. Akikushinda, mtimue!” Akasema, “Sawa, ngoja nimchukue.” Wakasema, “Nendeni nje mkaagane, sisi tuongee.”
Tukatoka, wao wakaongea, kisha wakatoka. Tuliondoka nao hadi nje ya geti, kulikuwa na magari matatu. Mimi na Neema tukapanda gari moja na wale wamama. Tulipofika, mama aliyenichukua, ambaye alikuwa dereva, akasimamisha gari kwenye nyumba yenye geti. Mama aliyemchukua Neema akasema, “Tutawasiliana, shoga.” Mama wangu akasema, “Powa, lakini mlichonifanyia ni sawa. Mnataka ndoa yangu ivunjike?” Yule mama wa Neema akasema, “Usiwe na wasiwasi, kawaida tu! Shemeji hayupo, fanya kama tulivyoongea.” Mama wangu akasema, “Ndiyo, nimekusoma, lakini acha nijirushe, shida ndiyo ninayo.”
Sikuelewa wanaongelea nini. Nilikuwa busy naangalia mazingira ya jiji, tofauti kabisa na Mtwara. Mama wa Neema akamwambia Neema ashuke. Neema akashuka, sisi tukaendelea na safari. Nilikuwa nawaza kwa nini sikuwa nachaguliwa kama wenzangu, lakini sikupata jibu. Tulifika kwenye nyumba yenye geti kubwa. Mama akapiga honi, geti likafunguliwa na kijana aliyevaa jezi ya kimasai. Mama akaingiza gari ndani, nikakuta jumba kubwa la ghorofa. Akapaka gari pembeni ya magari mengine mawili, akasema, “Shuka, umefika.” Nikasema, “Sawa.”
Akasema, “Nifate, unazubaa nini?” Nikasema, “Sawa, mama.” Tuliingia ndani, nikashangaa—sebule ilipendeza, na mtivii mkubwa ukutani, vitu vya thamani. Nikastuka nikizogolewa na kidole, akisema, “Unachokushangaza nini? Niskilize kwa makini. Naitwa Mama Zawadi, hapa ni kwangu. Nina watoto wawili: Lulu na Zawadi Mdogo. Hakuna msichana wa kazi ila wewe. Ratiba ni hii: Unaamka saa kumi na moja, unadeki nyumba, unaosha vyombo, unafagia uwanja. Nguo unafua zangu, za mume wangu, na za watoto. Sitaki kuona mwanangu akishika kitu. Muda wa kula, unalia jikoni. Sawa?” Nikasema, “Sawa.”
Akasema, “Nifate.” Nikamfata hadi chumba chenye kitanda kidogo na godoro. Akasema, “Utalala hapa. Kuna choo ndani, njoo.” Akaelekeza matumizi ya bafu, kisha akasema, “Sitaki kuongea mara mbili, unanielewa?” Nikasema, “Ndiyo, sawa.” Akasema, “Sitaki mazoea na mume wangu. Kukaa sebuleni ni marufuku. Akikaa mahali, usikatize, usimtazame usoni. Unanielewa?” Nikasema, “Ndiyo.” Akasema, “Toa nguo zako haraka.” Nikamtazama—sikumudu anamaanisha nini. Nivue nguo tena? Ananiona, anataka nini? Au ni kama wale wanaokata? Nilichanganyika, nikaanza kutetemeka. Akasema, “Una matatizo gani? Simesema uvue nguo?” Nilishikilia nguo, natetemeka. Akanisogelea, akaanza kunivua gauni kwa nguvu, akisema, “Nimeshakwambia sitaki kuongea mara mbili! Unasikia? Pumbavu, vua nguo haraka!” Akanivua kwa fujo… Itaendelea.